Op 19 september speelden de vijftigplussers de derde ronde in de najaar competitie. Voor aanvang stond Jeffry Huiberts even in het middelpunt. Jeffry werd in coronatijd vijftig en hij trakteerde vandaag op heerlijke koeken. “Een lang zal hij leven”, kon natuurlijk niet achterblijven, Jeffry genoot zichtbaar van deze geste.
Met ingang van de derde speelronde hadden nog drie spelers een 100% score.
Willem de Wilde was één van hen, maar wat hij ook probeerde, meer dan een puntendeling tegen de sterke Kees van der Dussen zat er niet in.
Jelle Bottema en Kees van de Voort mochten onderling uitmaken wie na de derde ronde de koploper zou zijn. In een spannende en boeiende partij was het uiteindelijk Kees die de volle buit mee naar huis mocht nemen.
Eip Janssen en Tom Smit zijn twee aan elkaar gewaagde schakers. Beide gingen voor de winst, maar namen hierbij geen onnodige risico’s. Ook op 19 september deelden zij voor de zoveelste keer de punten.
Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor Herman van Scherrenburg en Peter Jonker, ook hier was de uiteindelijk overgekomen remise geen verrassing.
Egbert Aalbers had de grootste moeite om de Joop de Feijter aan zijn zegekar te binden. Pas in het verre eindspel, toen de vermoeidheid van Joop begon mee te spreken, wist Egbert de partij naar zich toe te trekken.
Louis van der Vos won in zijn partij tegen Hans Meijer al snel een kwaliteit, Hans probeerde het tij nog te keren, maar zover liet Louis het niet komen en hij liet Hans met lege handen achter.
Ben Verduyn moest alle zeilen bijzetten om de winst tegen Jeffry Huiberts binnen te slepen. Pas in het verre eindspel wist hij het materiële voordeel om te zetten in winst.
Kees van Heerikhuize en Remy Mouthaan speelden een mooie partij. Kees won in het middenspel een kwaliteit, Remy gaf zich echter niet zomaar gewonnen. Kees moest nog vol aan de bak om de winst mee naar huis te mogen nemen.
Hans Gillet en Alex de Roovere speelden een lange en spannende partij. Pas in het verre eindspel wist Hans het lichte positionele voordeel te verzilveren.
Klaas van der Wal heeft zijn vorm nog niet te pakken. Hij speelde tegen Fons de Kort weliswaar een goede partij maar Fons was in ieder geval op 19 september de verdiende spekkoper.
Bijzonder knap, zo mogen we overwinning van Loek Platschorre op Jan van der Wurff wel noemen. Loek hield gedurende de hele partij de concentratie vast en zijn winst was dan ook meer dan verdiend.
Martien Borgdorff en Jan Hartsuiker vochten een verbeten en gelijk opgaande strijd uit. In het eindspel had Martien twee pionnen tegen een paard van Jan. Op het moment dat Martien nog vijftig minuten bedenktijd had, was de bedenktijd van Jan geslonken naar zo’n vier minuten. Jan kon eeuwig schaak geven, waarna Martien remise aanbood, na enige aarzeling werd dit door Jan geaccepteerd.
