Op maandagmiddag 30 september speelden de vijftigplussers de vijfde ronde van de wintercompetitie. Voordat de “oudjes” de degens met elkaar mochten kruisen, was er een hartelijk welkom voor nieuwkomer Martien Smit. Martien is geen onbekende in de schaakwereld, hij heeft bij de ESV, BSV (Bennekom) en Wageningen gespeeld. Ook voor Martien, inmiddels achter in de zestig, is schaken in de avond een steeds grotere opgave, waarna hij zich aan heeft gesloten bij de vijftigplussers van De Cirkel.

Daarna stond coördinator Ben Verduyn stil bij het afscheid van Hans Kaldeway als beheerder van De Open Hof. Vorige week heeft De Cirkel al afscheid genomen van Hans en Lyda, maar de vijftigplussers konden op de laatste werkdag van Hans niet achterblijven. Al tien jaar maandagmiddag schaken voor vijftigplussers en voor zover we ons kunnen herinneren heeft Hans al die jaren op de maandagmiddag voor de vijftigplussers klaar gestaan. Mede dankzij Hans betalen we voor zaalhuur op de maandagmiddag een vergoeding die past bij gepensioneerden. Als dank voor Hans was er een boeket bloemen en een hartelijk applaus.

Vanuit de opening zette Willem de Wilde met zwart gelijk druk op de stelling van Fedde Kingma. Hierdoor werden de mogelijkheden voor Fedde beperkt. Na een passieve paard zet van Fedde voerde Willem een centrumaanval uit. Eén verkeerde loper zet van Fedde leidde tot dame verlies, waarna Fedde gelijk opgaf. Willem is door deze winst de nieuwe koploper, voor hoe lang is afhankelijk van zijn naaste achtervolgers. Willem is drie weken afwezig, dus er zijn meer dan genoeg mogelijkheden voor hen om de koppositie van Willem over te nemen.

De titanenstrijd tussen Kees van Heerikhuize en Ben Verduyn, zo’n 65 jaar geleden speelden ze hun eerste partij tegen elkaar, werd een verdiende prooi voor Kees. Ben liep vanaf het begin achter de feiten aan, Kees profiteerde hier optimaal van en zijn winst was meer dan verdiend. Kees staat nu tweede en de kans om een keer bovenaan te komen te staan is heel reëel.

Jan Hartsuiker, spelend met wit, en Arno Braam speelden de welbekend Russische opening. Jan veroverde een pion, maar kreeg daardoor wel drie pionnen op de c-lijn, waardoor de stelling voor Arno goed te verdedigen werd. In het eindspel stond er een nagenoeg gelijke stelling op het bord, waarna remise overeen werd gekomen. Jan, nu derde, en de op de vijfde plaats staande Arno zijn kanshebbers om Willem de komende weken af te lossen.

Kees van der Dussen speelde met wit agressief tegen Hans Gillet. Kees won een pion maar die bleek vergiftigd, het kostte Kees uiteindelijk twee stukken. Hans speelde de partij daarna rustig uit naar winst.

Joop de Feijter opende met zwart, tegen Klaas van der Wal, gewaagd met zijn paarden. Met veel kunst en vliegwerk wist Klaas de dreiging te pareren. Joop had in het eindspel een loper, terwijl Klaas een toren had. Beide schakers hadden ook nog een aantal pionnen. Joop zag in dat verder spelen kansloos was en gaf zich gewonnen.

Peter Pouw won met wit in de opening tegen Bé Eshuis al vroeg in de partij een kwaliteit, Bé reageerde met zwart en zette enkele vallen op. Geen van beide schakers kwamen aan een rokade toe en kozen de aanval, totdat Peter in het eindspel aan langste eind trok en met de volle buit huiswaarts mocht keren.

Peter van der Wijngaart en Tom Smit speelden een boeiende en lange partij. Het ging lang gelijk op totdat Tom, spelend met zwart, in het middenspel een pion verloor. Peter speelde de partij daarna vakkundig uit naar een verdiende overwinning.

Gert van ’t Zand koos met wit voor de aanval tegen Herman van Scherrenburg. Een ieder weet dat als je van Herman wilt winnen van goeden huize moet komen. Zowel Gert als Herman maakte geen grote fout, de uiteindelijk overeengekomen puntendeling was dus geen verrassing.

Remy Mouthaan staat bekend om zijn snelle zetten. Jeffry Huiberts was vooraf gewaarschuwd, maar ging toch mee in het tempo van zijn tegenstander en maakte daardoor enkele onnodige fouten. Tot zijn grote teleurstelling moest Jeffry dus met lege handen huiswaarts keren.

Jan Neuteboom en Peter Hekman speelden volgens eigen zeggen een leuke en interessante partij. In het eindspel maakte de met wit spelende Jan een fout, waarna Peter de partij op zijn naam kon schrijven.

Kees van de Voort en Jelle Bottema wisten dat ze minimaal remise moesten spelen wanneer ze in de race wilden blijven voor een plaats in de top drie. Voorzichtigheid was dus troef, beide maakten geen fout, waarna ze voor het halve ei kozen. Jelle en Kees staand nu respectievelijk op de zesde en zevende plaats.

Nieuwkomer Martien Smit  (foto rechts) gaf tegen de met wit spelende Fred Post gelijk zijn visitekaartje af. Tot in het middenspel had Fred zicht op een positief resultaat, maar in het eindspel moest hij het onderspit delven tegen de meer ervaren Martien.