Boeiende vierde schaakronde bij vijftigplussers

Op maandagmiddag 27 januari speelden de vijftigplussers de vierde ronde van de zomercompetitie. Het was weer volle bak, van de vijf en dertig maandagmiddagschakers waren er maar liefst acht en twintig present. Alvorens het schaakgeweld kon losbarsten, werden we om 13.00 uur gebeld dat Jeffry Huiberts niet kon komen schaken, hij was gevallen. Gelukkig kon zijn tegenstander Jan Neuteboom wel schaken, want Fred Post, die oneven stond was, was wel aanwezig en kon nu toch aan de bak.

Met Jeffry gaat het gelukkig goed, we zijn aan het eind van de middag nog even bij hem wezen kijken en buiten een wond aan zijn neus was er gelukkig niets ernstigst aan de hand. Natuurlijk hebben we bij ons bezoek ook nog een potje met hem geschaakt.

Voorafgaande aan ronde vier was al duidelijk dat de stand na ronde 3 drastisch zou veranderen! Koploper Tom Smit was afwezig en nummer twee Willem de Wilde had een makkie en won met twee vingers in de neus van de nummer drie.

Eén van de favorieten voor het kampioenschap is zonder meer Peter van der Wijngaart (foto rechts) hij staat nu tweede en zal het Willem de Wilde ongetwijfeld nog heel moeilijk maken. Peter Pouw en Egbert Aalbers deden op 27 januari goede zaken, ze wonnen hun partij en staan nu respectievelijk 4e en 9e. Wat opvalt is dat twee zekere top tien spelers, t.w. Martien Smit en Arno Braam, respectievelijk op de 30e en 34e plaats staan.

Verslag ronde 4:

De partij tussen de met wit spelende Willem de Wilde en Ben Verduyn ging lang gelijk op. In het eindspel ruilde Ben ten koste van een dubbelpion de dames af. Willem zag zijn kans schoon en drong met een toren  door in de stelling van Ben. Met wat kunst en vliegwerk probeerde Ben nog wel het een en ander maar Willem had de stelling goed doorberekend en mocht de verdiende winst noteren. Willem blijft dus op titelkoers en Ben is een illusie armer!

Egbert Aalbers heeft met een gelukje gewonnen van Kees van der Dussen. Kees stond in een lastig eindspel, met beide een paard en een toren aanzienlijk beter, maar hij overzag een vork wat verlies van zijn  toren betekende, waarna Kees zich gelijk gewonnen gaf.

Jelle Bottema speelde met wit tegen Herman van Scherrenburg de “Trompofsky” opening. Een opening die Herman niet kende. In de loop van de partij had Herman wat meer mogelijkheden maar Jelle had wat meer tijd. Na een zetherhaling besloten beide schakers het op remise te houden. Heel opvallend is dat beide spelers nu twee uit vier hebben en dat ze de twee punten allebei met vier behaalde remises hebben binnen gehaald. De puntendeling op 27 januari was dus voorspelbaar.

Tot de 36e zet ging de partij tussen de met wit spelende Kees van de Voort en Peter van der Wijngaart gelijk op. Er werd voorzichtig gewerkt om ergens voordeel te krijgen. Op het moment dat Kees op a2 een pion verloor ging het voor Peter wat gemakkelijker. Hij zette Kees steeds meer onder druk en won nog enkele pionnen. Uiteindelijk moest Kees de strijdbijl begraven toen Peter dreigde te promoveren.

Hans Gillet mocht het met wit opnemen tegen Jan van der Wurff. In de opening verloor Jan al twee pionnen, in het middenspel volgde nog een kwaliteit. Na een grote afruil, die voordelig voor Hans uitpakte zag Jan geen mogelijkheden meer en legde zijn koning om.

De partij tussen de met wit spelende Martien Smit en Arno Braam kende een rustige opening. In het middenspel won Martien een pion maar gaf daarmee wel het initiatief aan Arno. Martien moest nauwkeurig verdedigen en de partij leek een puntendeling te worden. Totdat Arno blunderde en een toren weggaf, waarna Arno direct opgaf.

Fedde Kingma won met wit in de opening een pion tegen Peter Jonker. Een pion winnen is één maar hem daarna verzilveren is twee. Het lukte Fedde niet om het voordeeltje uit e spelen. In het eindspel zagen beide schakers geen winstkansen en werd tot tevredenheid van beide de vrede gesloten. Een bijzonder lange partij, beide schakers hadden nog maar een paar minuten op de klok, met een terechte uitslag.

Peter Pouw en Alex de Roovere speelden een gelijk opgaande partij. In het middenspel zette Peter met twee torens op de halfopen f-lijn de aanval in. Peter offerde een toren tegen een loper en twee pionnen, en kon hierna met een schaakje de dame van Alex veroveren.  Alex zag in dat verder spelen geen zin had en gaf zich gewonnen.

Hans de Groot won tegen Gert van ’t Zand al snel twee pionnen en kreeg hierdoor een veel beter stelling. Toen Gert in het middenspel ook nog zijn dame dreigde te verliezen door een vork, feliciteerde hij zijn tegenstander.

De partij tussen Peter Hekman en Remy Mouthaan kende een rustige opening. Door een onnauwkeurigheid van Peter verloor hij een loper. Niet veel later deed Remy hetzelfde door een toren weg te geven. Hierna volgde een eindspel waarin beide schakers kleine foutjes maakten en Peter uiteindelijk met wit de volle buit mee naar huis mocht nemen. De partij werd door beide schakers als plezierig gekwalificeerd.

Bé Eshuis opende met wit fanatiek tegen Martin van den Eijk. Bé kreeg een positionele voorsprong in het centrum. Na grootscheepse afruil zag Martin dat Bé alles niet iets beter had doorberekend en gaf hij zich gewonnen.

Na een rustige opening gooide Kees van Heerikhuize met zijn twaalfde zet Pd4 de knuppel in het hoenderhok tegen Joop de Feijter. Nadat de kruitdampen waren opgetrokken zag Joop dat hij een toren achterstond waarna hij zich gewonnen gaf.

Jan Neuteboom wist na een ietwat rommelige partij de altijd onberekenbare Fred Post aan zijn zegekar te binden.

Wim Ydo opent met wit de Orang-Oetang tegen Jan Hartsuiker. Jan verdedigt zorgvuldig. Na afruil van de zware stukken is de stand nog steeds in evenwicht. Beide schakers zien geen winstkansen en kiezen voor het bekende halve ei.

Reacties zijn gesloten.