Op maandagmiddag 10 maart speelden de vijftigplussers de tiende ronde van de zomercompetitie. Ondanks het of wellicht dankzij het mooie lenteweer bonden acht en twintig schakers met elkaar de strijd aan. Van de veertien partijen eindigden er slechts vier in remise, een bewijs dat er volop op de punten werd gestreden. In de top tien zijn nog drie spelers ongeslagen, t.w. Peter van der Wijngaart, Willem de Wilde en Johan de Lange, ze staan in de tussenstand respectievelijk eerste, tweede en derde. Nieuw in de top tien is Martien Smit (foto links), van de acht door hem gespeelde partijen wist hij er maar liefst zes te winnen. De titel remisekoning lijkt te gaan naar Herman van Scherrenburg, van de negen gespeelde partijen eindigden er acht in remise. Ook Jan Hartsuiker en Jelle Bottema geven vaak de voorkeur aan het bekende halve ei, beide schakers speelden tot op heden zeven keer remise.
De partij tussen de met wit spelende Willem de Wilde en Fedde Kingma had een Siciliaanse opening. Loperoffer van wit op g7 tegen twee pionnen met schaak door de witte dame. Fedde probeerde nog te verdedigen maar na kwaliteitsoffer van wit dreigde mat in één, waarna Fedde opgaf.
In de partij tussen Peter van der Wijngaart en Peter Jonker, schoof laatstgenoemde met zwart de pionnen zodanig naar voren dat er een verstikte stelling dreigde. Ver in de het middenspel kon Peter van der Wijngaart de stelling openbreken en won daarbij een pion. Met nauwkeurig spel wist hij zwart zodanig in nood te brengen dat wit een paard wist te winnen en tevens met een pion dreigde te promoveren. Uiteindelijk bleek de stelling voor zwart niet meer te houden en gaf Peter Jonker zich gewonnen.
Arno Braam kreeg met zwart in de opening licht voordeel op de damevleugel tegen Jelle Bottema. Om dit kleine voordeel tot winst te laten leiden was echter nog een lange weg te gaan. Jelle gaf na afloop aan dat hij het partijverloop al van het begin had gezien. Pas na 52! zetten en lang gemanoeuvreer was de partij in het voordeel van Arno afgelopen. Tegenstand van Jelle was vanouds heel taai.
Kees van de Voort had met wit een makkie tegen Hans Gillet. De partij was snel afgelopen toen Hans zijn dame op een verkeerde plek zette.
Herman van Scherrenburg met wit en Martin van den Eijk speelden een open partij, met een snelle g4 zonder rokade van wit. Op de 17e zet kon Martin zijn loper ruilen tegen een paard met voordeel, maar hij besloot anders en Herman ontkwam daarmee aan een nederlaag. Wel had Martin een pion meer, maar toen de tijdnood zich aandiende werd tot remise besloten.
Tom Smit gaf met zwart na een rustige opening een pion weg tegen Martien Smit. Tom dacht ten onrechte dat hij hier compensatie voor zou krijgen. Martien bouwde hierna rustig een aanval op, waarna Tom zijn voorbeeld volgde. Na een grote afruil op de koningsvleugel ontstond er een spannend eindspel welke Martin met nauwkeurig spel naar winst wist uit te spelen.
Ali Amani koos met wit direct de aanval tegen Bé Eshuis. In het middenspel verloor Bé een kwaliteit, waarna zijn verdediging in elkaar stortte en verlies onontkoombaar was.
Jan Hartsuiker speelde met wit tegen Gert van ’t Zand. Jan ontwikkelde zijn stukken wat minder snel dan Gert. Hierdoor kon Gert de druk op de stelling van Jan opvoeren. Doordat Jan taai verdedigde kon Gert niet doorbreken, waarna beide schakers besloten de punten met elkaar te delen.
Johan de Lange, spelend met wit, kreeg niet de opening die hij voor ogen had tegen Wim Ydo. Na afruil van enkele stukken leek het witte paard sterker dan de zwarte loper, maar beslissend was het geenszins. Remise dan maar, in een gelijke stelling! Het zonnetje lonkte!
Kees van der Dussen mocht het wit opnemen tegen Kees van Heerikhuize. De opening verliep volgens de regels van dame gambiet. Zwart koos de aanval, maar die werd vakkundig door wit gepareerd. Ten koste van een dubbelpion kreeg wit de controle over de open d-lijn. Het zwarte paard zorgde echter voor voortdurende dreiging. En toen …. gaf zwart ineens zomaar een toren weg en was de winst voor wit een voldongen feit.
Hans de Groot en Alex de Roovere speelden een boeiende partij. Alex had met zwart zelfs licht overwicht, maar Hans verdedigde sterk. In het eindspel moest Alex door een slim zetje van Hans genoegen nemen met remise.
Peter Hekman, spelend met wit, en Jeffry Huiberts speelden de Spaande opening. Jeffry speelde geconcentreerd en slaagde erin om een kwaliteit voor te komen. Tot en met zet 38 stond zwart dan ook gewonnen. Daarna herwon wit in het eindspel met veel moeite de achterstand en en slaagde erin alsnog de partij de winnen. Met de complimenten aan Jeffry voor het sterke spel.
Van de partij tussen Eip Janssen en Fred Post hebben we géén verslag ontvangen, maar volgens de uitslagenlijst heeft Eip gewonnen.
Remy Mouthaan opende met wit h3 tegen Klaas van der Wal. Klaas antwoordde met e5. Er werd een behoedzaam spel gespeeld, Klaas offerde een loper tegen twee pionnen en koos voor de aanval. Remy moest in de denktank en liet uiteindelijk zijn dame insluiten waarna hij zich gewonnen gaf.
