Op maandagmiddag 25 november speelden de vijftigplussers de dertiende ronde van de wintercompetitie. Opnieuw waren er 28 schakers aanwezig om met elkaar de strijd aan te binden. Koploper Egbert Aalbers behield door een zwaar bevochten remise de leiding. Willem de Wilde rukt door een knappe winst op naar de tweede plaats.  Met nog vier ronden te gaan, is de spanning om te snijden. Pakt Egbert de titel? Of gaat één van zijn naaste achtervolgers nog roet in het eten gooien?

Verslagen:

De langste partij van de middag kwam op naam van de met wit spelende Peter van der Wijngaart en Martin Maasse. Lang zag het er naar uit dat het een puntendeling zou worden, maar in het verre eindspel wist Peter alsnog de winst te pakken. Door deze winst stijgt Peter naar de achtste plaats.

Arno Braam, met wit, en Jelle Bottema speelden een zeer gelijk opgaande partij. Weliswaar wist Jelle een pion te veroveren, maar het evenwicht in deze partij werd daardoor niet doorbroken en de overeengekomen remise was dan ook de terechte uitslag.

Peter Jonker mocht het met wit opnemen tegen koploper Egbert Aalbers. Het werd een hoogstaande partij, waarin beide spelers voor de volle winst gingen, maar zich uiteindelijk tevreden moesten stellen met een puntendeling. Egbert blijft koploper, maar ziet Willem de Wilde wel iets dichterbij komen.

Bij de partij tussen Eip Janssen en Remy Mouthaam was het hoofddoel dat het een leuke partij zou worden, wie de winnaar zou worden was van ondergeschikt belang. Het werd gelukkig een leuke partij die door Eip werd gewonnen.

De partij tussen de met wit spelende Jan Hartsuiker en Fedde Kingma eindigde in een puntendeling waar beide schakers vrede mee hadden.

Ben Verduyn won met wit in de opening twee pionnen tegen Hans Gillet. Hans kreeg hierdoor wel twee open lijnen die hij optimaal wist te verzilveren. De door Hans opgezette aanval, waarbij de dame van Ben geheel ingesloten stond, was door Ben niet meer te pareren. Een meer dan verdiende winst voor Hans.

Herman van Scherrenburg opende met wit de Londen tegen Kees van Heerikhuize. Herman kreeg het initiatief en Kees moest in de verdediging. In het middenspel kantelde de partij langzaam maar zeker richting Kees, zeker nadat de torens werden afgeruild. In het eindspel waarin Herman slechts één minuut op de klok had staan, leek Kees met de volle buit naar huis te kunnen keren, totdat hij in moment van schaakblindheid een loper weggaf. Herman wilde niet op zo’n manier alsnog winnen, waarna conform de sfeer op maandagmiddag hij remise aanbood, welke door Kees werd aangenomen.

De partij tussen Peter Pouw en Willem de Wilde kon elke kant op. De met wit spelende Peter had in het middenspel licht het initiatief, maar als je van Willem wil winnen is dat niet voldoende. De neutrale toeschouwer dacht dat de partij in een puntendeling zou eindigen, maar Willem wist in het eindspel Peter te verrassen en alsnog de overwinning te pakken.

Kees van der Dussen en Johan de Lange speelden een boeiende partij. Kees schroomde niet om met wit de aanval te kiezen, maar Johan verdedigde secuur. Johan is op papier de sterkere schaker, maar moest met een meer dan door Kees verdiende remise genoegen nemen.

De partij tussen de met wit spelende Kees van de Voort en Martien Smit kenden een passieve opening. Kees zette een aanval op maar door nauwkeurig verdedigen van Martien sloeg deze niet door. Beide schakers kozen daarna voor het bekende halve ei.

Joop de Feijter opende met wit aanvallend tegen Gert van ’t Zand. Joop verspeelde in het middenspel zijn dame, maar gaf zich niet gewonnen en Gert moest oppassen dat hij zich niet zou laten verassen door Joop. In het eindspel speelde Gert de partij gedegen uit naar winst.

Jan Neuteboom won de eerste partij van Jeffry Huiberts, nadat Jeffry  weer te snel zette. Als bonus werd er nog een pot gespeeld, die Jeffry op zijn naam mocht schrijven.

Peter Hekman won met wit meer dan verdiend van Fred Post. Fred wil nog wel eens wat te snel zetten en daarna de intentie hebben de foute zet te corrigeren, maar zo werkt het bij schaken nou eenmaal niet.

Ali Amani had met wit vanaf de start het initiatief tegen Klaas van der Wal. In het middenspel verloor Klaas een toren en daarmee ook de partij.