Op maandagmiddag 28 april speelden de vijftigplussers de zestiende ronde van de zomercompetitie. Alvorens het schaakgeweld kon losbarsten werd Tahir Dundar welkom geheten als nieuw lid bij de vijftigplussers. Tahir gaf gelijk zijn visitekaartje af door Be Eshuis te verslaan.
Op 28 april werden de vijftigplussers weer getrakteerd op een consumptie, op 2e Paasdag werd Alex de Roovere drie en zeventig (foto links, met naast hem de zomerkampioen in spee). Felicitaties voor de altijd goedlachse Alex en aan het eind van de middag mocht hij ook nog een dik verdiende overwinning mee naar huis nemen.
Coördinator Ben Verduyn bracht de remisekoningen trot op heden onder de aandacht. Johan de Lange tot op heden tien keer remise, maar op 28 april voegde hij hier een knappe winst aan toe. Herman van Scherrenburg tot op heden negen keer remise, mede omdat zijn tegenstander niet op tijd wilde winnen werd vandaag de tiende puntendeling genoteerd. De derde remisekoning is Jan Hartsuiker tot op heden met tien puntendelingen. Tegenstander Egbert Aalbers zorgde ervoor dat Jan niet zijn elfde remise mocht noteren, maar met lege handen huiswaarts moest keren.
Verslag partijen
De partij tussen de met wit spelende Jelle Bottema en Hans Gillet kende een rustige opening. Jelle probeerde een aanval op de damevleugel, maar Hans veroverde het centrum. Jelle won ten koste van een verzwakte koningsstelling een pion. Beide zagen hierna geen winstkansen waarna gekozen werd voor het belkende halve ei.
Martien Smit mocht het met wit opnemen tegen koploper Willem de Wilde. Beide zetten snel de opening op het bord, waarna beide zochten naar stellingsvoordeel. Willem bouwde met zijn koningspionnen een actieve aanval die bijna doorsloeg. Nadat Martien de torens wist te ruilen moest Willem uitkijken voor eeuwig schaak. Niet veel later werd na een boeiende partij de vrede getekend.
Jan Hartsuiker trof met wit in Egbert Aalbers een tegenstander die volop voor de winst ging en Jan niet zijn zoveelste remise gunde. Het werd tot het middenspel een gelijk opgaande partij. Egbert wist daarna met een pion ver door te dringen in de stelling van Jan. Om de dreiging een halt toe te roepen moest Jan een toren offeren voor een paard. Jan gaf zich echter niet zo maar gewonnen. In een fel eindspel, wist Egbert uiteindelijk de trekker over te halen.
Remisekoning Johan de Lange trof de nummer twee Peter van der Wijngaart. Partij kende de Larsen opening. De ellende voor Peter begon in het centrum met Pd5. Daarna kwam de witte loper met diverse dreigingen in het spel. Met dubbele torens en een dame op een open e-lijn drong Johan de stelling van Peter binnen. De stelling werd voor Peter steeds onaangenamer, na afruil van enkele stukken was het eindspel voor Johan met toren voor een loper en een pion meer. Johan speelde de partij vakkundig uit naar winst. Voor de sympathieke Lunteraar een hele opluchting dat hij naast gelijk spelen ook nog kan winnen!
Gert van ’t Zand speelde met wit tegen Klaas van der Wal. De partij ging lang gelijk op, Gert had in het middenspel klein voordeel en kon meer dreiging zetten op de koningsvleugel van Klaas. Gert kon dit voordeel niet verzilveren omdat Klaas zich met hand en tand verdedigde. In het eindspel maakte Gert een cruciale fout, Klaas wist met deze meevaller wel raad en speelde de partij bekwaam uit naar winst.
Ben Verduyn had maar één doel tegen Herman van Scherrenburg en dat was niet gelijk spelen. Ben pakte met wit het initiatief en kreeg met wit een dreigende stelling. Herman wist echter steeds de goede tegenzet te vinden, al kostte hem dit wel veel tijd. In het eindspel waar de materiële stand gelijk was, maar Ben positioneel beter stond, bood Herman met één minuut op zijn klok remise aan. Ben had weliswaar nog een half uur bedenktijd maar hij wilde niet op tijd winnen, waarna hij het aanbod voor remise aannam. De tiende puntendeling van Herman was een feit!
Kees van der Dussen met wit en Peter Hekman speelden een spannende partij. In huin vorige ontmoeting speelde gebruik aan ervaring van Peter mee, daar was op 28 april niets meer van te merken. Ondanks dat Kees een pion wist te winnen bleef het spannend. Remise zou een eerlijke weergave van de krachtsverhoudingen zijn geweest, maar een ongelukkige afruil in het eindspel bracht definitief voordeel voor Kees.
De partij tussen Tom Smit met wit en Alex de Roovere kende de Schots Gambiet opening. Tot zet acht gelijk opgaande partij. Daarna offerde Tom een loper, met het idee hiervoor een paard terug te winnen. Door een verkeerde inschatting kreeg Tom geen compensatie voor zijn offer. Tom probeerde de bakens nog te verzetten maar toen hij op de twintigste zet ook nog een toren verloor gaf hij zich gewonnen. Alex mocht het vieren van verjaardag afsluiten met een mooie overwinning.
Bij de met wit spelende Fred Post en Remy Mouthaan werd door eerstgenoemde diverse keren remise aangeboden. Na diverse weigeringen van Remy werd uiteindelijk de vrede getekend.
Joop de Feijter was na enge weken afwezigheid weer van de partij. Hij mocht het met wit opnemen tegen Jeffry Huiberts. Na een rustige opening ging Jeffry weer te snel zetten wat al snel verlies van kwaliteit betekende. Joop speelde de partij verdienstelijk uit naar winst. Hierna speelden ze nog een partij die door Jeffry werd gewonnen.
Ben Zee met wit en Arno Braam speelden de Slavische opening. Arno speelde het middenspel enigszins behouden, waardoor Ben zijn stelling op de koningsvleugel behoorlijk kon versterken, zeker na het oprukken van f, g en h pionnen. Door de vele dreigingen kon Arno niet verhinderen dat zijn dame door een penning verloren ging en daarmee uiteraard ook de partij. Voor Ben betekende deze winst de zesde op rij!
Nieuwkomer Tahir Dundar mocht met wit debuteren tegen Bé Eshuis. Tahir opende met Dame Gambiet welke door Bé werd aangenomen. Tahir won al snel een pion terug en niet veel later een tweede. Bé verdedigde zich taai maar moest uiteindelijk toezien hoe Tahir een pion promoveerde en de partij uitspeelde naar winst.
Debutant Tahir (rechts) gaf gelijk zijn visitekaartje af
